Ayağımın ucundaki su aygırı figürlü yastığı yere atmak üzere aldıktan birkaç salise sonra kendisine sarılmam bir olabiliyor. Ruh hali değişken bir şey sonuçta. Evet hala oyuncaklara sarılıp uyuyorum zaman zaman. Çocukken de bir bebeğim vardı uyurken hiç yanımdan ayırmadığım. Bazen de tüm bebekleri yatağa toplardım bana küçük bir yer kalırdı. Çünkü bebekler üşürdü. Öyle düşünür ısıtmaya çalışırdım plastik bedenlerini. Ahmak bir çocuktum yani. Hiçbir değişim göstermeden de büyüdüm. Evet. Çok sıkılıyorum birkaç gündür. Çok!

Çıkmayacak! 

Yere attım yastığı.