Gölgem sürüklüyor cesedimi
Acının ölüme varan sapaklarına
Direniyorum ama yine,
Olmaz, gidemem şimdi...
Ölmüyorum, ölemem de
İntiharın şefkatli soğuğunda
Kapıları kapattın çünkü sen
Toplayamam çakıl taşlarını yollardan
Doldurmak için ceplerime.
Böyle bitmemeli dediğim her hikayenin
Sonunu değiştirmeyi mümkün kıldın sen
İstedin oldu, neden olmasın?
Sen varken olamayacak ne vardı evrende
Ah gerçek misin Friedrich?
Gerçek mi altından saçların?
Dur kaybolma bir gece için
Yanımda kal, yalvarırım...
Son bir gece, ellerim ellerinde
On bin gece bekledim bunun için
Son bir çentik göğsümdeki yaraya
Anla beni bir gece için, anla Friedrich
Gücüm yok benim
Bir yarım hikayeyi daha okumaya
Bunu bil,
ona göre tutuştur elime kalemi
Ona göre tutuştur,
şu yanmamasına yeminli olduğum ateşi
Geri döneceksen çıkarma beni yollara
Ve bekleme de bana
Bekleme!
Ne yakınındayım ne de olacağım,
Alış buna...
Söyle ki daha kolay olsun
Vazgeçişin urganından bakmam dünyaya
Ya da sus artık susmalısın
Susmak en yüksek seste konuşmaktır çünkü
Ben duyarım
Senin gelişin bir şiirin tamamlanmasıdır
Söylemedim bunu hiç sana
Söylemeli miydim?
Okutmadım mı sana gözlerimden
Tamamlanmışlığın şiirlerini?
Eksik artık tüm şiirler
Ve sana söylediğim halde,
Yarım kaldı hikayeler
Okuyorum tekrar ve tekrar
Ne kaldı başka elimde?
Her şiir eksik
Her hikaye yarım artık
Son bir kez olsun, son bir
Gel ve tamamlansın bu şiir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder