Bilmiyorum hiç üzüntüden kustunuz mu ?

Gerçek ne varsa
Dolanıp boynuna evrenin
Saykodelik bir atmosfer yaratıyor
Tüm ölümlülerin şerrine.
Yaşamı görüyorlar sonra
Ölüme düşeyazarken

Tümünün dışındasın sen,
Uzakta
Pembe bir deniz ve gökyüzü arasında
Bana gülümsüyorsun.
Aşina bir mavilik dahi aramıyorum
Sen oradasın
Ve
Tanıdık kılıyorsun tüm
Yabancı bulunabilecekleri.

Ya sen gülümseyeceksin,
Oralarda bir yerlerde
Ya da
Bileklerini arpleriyle aşındırıp melekler
Kızıl bir kimsesizliğe bürüyecekler beni

Ben çocuksam ve kötüyse dünya,
Eminim buna izin vermeyeceğinden.
Şiirlerinden koparıp tüm dizeleri,
Tenime kazıyorum.
Aralarından vardır değil mi,
Okuyup derin bir nefes aldığın ?

Çünkü
Duyuyorum,
Senin soluğun olmalı bu,
Titreten içimi.

Bilmiyorum hiç üzüntüden kustunuz mu
Umurumda da değil zaten.
Sen
Gitme-sen ?