Aklıma ölüm geliyor birden, ölüm.

Bence def olup bir yerlere gitmeliyim. Adlandırılmamış mekanlara. Zamanın ötesinde bir yerlere. Hayal gücüm nitelemek için yetersiz olduğundan "ölüm" olarak adlandırıyorum ben oraya geçiş evresini. Basit olarak böyle. Her zaman basit olanı seçerim. "Her şey basit olmalıdır, tümüyle basit." felsefesi benimsenmeli. Evet. Bir de belli bir yoğunluğa ihtiyacım var. 1 ay tatil yeterli bana en fazla. Sonrası yalnızca sıkıyor. Ben devamlı bir koşturma halinde olmalıyım ve o koşturma sırasında kendimce verdiğim molalarda yaşamalıyım. İnsanların bana sunduğu molalardan dahi sıkılıyorum. Yaratılıştan gelen bir arada yaşama ihtiyacı keşke bulunmasaydı bende. Zaten sahip olduğum içsel yalnızlığın somut hali daha fazla acıtmaz sanıyorum canımı.