Kül, Yanmadan Olan

Unuttum

Seni hangi sayfada unuttuğumu

Ve hatırladığımı hangi cümlede

Aynı vizörde buluşamadıksa da

Yan yana bizi çiziyor ressamlar 

Tüm resimlerde

Yalnızlık gittiğin yoldan geldi

Henüz görememişken bastığın çimeni

Ah Friedrich... 

Nasıl da hala seviyorum seni

Yoksun 

Hiç olmadın 

Ve olmayacağın umutsuzluğu

Dolanıyor boynuma, ipekten bir urgan gibi

Ayağımın altında biriken kitaplardan

Her gün biri çekiliyor

Kimselerce yahut hiç kimsece

Ama bir şekilde, terk ediliyorum gün be gün

Kitaplar tarafından.

İnsanlara dair kalmadı beklentim

Bitti, gerçekten bitti bu kez

Doğrulmak istemiyorum yerimden

Sırtıma asılı bulunan çengeller

Paslandı artık sevişmekten kanımla

Ama hala gergin halde ipler 

Düşmeyi düşlüyorum

Sızıdan bir örtüye dolandım 

Yıllar oldu, görmüyor bunu kimse 

Gözleri var hepsinin belki ondan 

Kulakları da duymuyor, aynı sebeple 

Ya da uyduruyorum tümünü yoktan yere

Kabullenemiyorum ama gerçek ortada 

Ben yok oldum, yokum artık hiçbir yerde!

Yaşayabildiğim bir dünya yok

Yok uyuyabileceğim bir yatak

Bana yaraşan solumaktır hiçliği

Üstelik sırtımdayken cesedim

Damarlarım dolaşırken ruhuma

Katlanmalı, katlanmalıyım bu hayata

Sürükleniyorum dünyanın tüm nehirlerinde

Fıratta, Ganjda, Nilde

Bu coğrafyanın tüm illerinde

Bana ağlıyor insanlar

Neden neden değilsin bizden

Değilsen, değilsen bizden

Sürgün müdür halin senin? 

Söyle bize bilelim

Nedir suçun? 

Değilim dedim sizden değilim

Doğru bildin sürgündür halim

Nedir bilmem ama suçum

Neden bilmem suçluyum

Gerginliği artıyor iplerin

Ve doğruluyor bedenim

Görüyorsunuz! 

Görüyorsunuz ölmedim

Etimi parçalıyor çengeller

Görmüyorsunuz ama bu kez

Görüyorum!

Dimdik karşınızda duruyorum

Parıltılı zırhım üzerimde, 

Âmâsınız ama kamaşıyor gözleriniz

Umurumda değilsiniz artık hiçbiriniz
Gerçek bu.

Düşmeyi düşlüyorum

Ve hatırlayamadığım bir şairin
Hatırlayamadığım bir şiirinden
Yarım yamalak birkaç ifade oluşturuyor manifestomu
Öyle ya başka bir yaşam bu başlayacağım
Akacak tenimden
Benden ve kendimden kardım onu
Ölümle karıştırıp;

"Yaşam bitti
Gerçekten bitti
Gözlerini kapatabilirsin artık"