Yalnızca uyurken huzurluyum diye düşünürken çatık kaşlarla gece yarıları uyanmaların geliyor aklına. Rüyalardan sonra, uyandığında duyduğun sızıyla elini göğsüne bastırman. İçinde bulunduğun mutsuzluk, içinde duyduğun derin boşluk. Neyin boşluğu? Bilmiyorum dersin, bilirsin! Söylemek istemiyorsun. Merak eden de yok zaten. Olsa nasıl olurdu, düşleyemiyorsun. İnsan boğulmadığı bir denizde soluksuz kalışını düşleyemez.

Erken uyumaktan nefret ederim haftalardır erken uyuyorum. Uykusuz kalmayı özledim. Sıkılıyorum, çok sıkılıyorum.

Yine de uyursam üşümem diye geçiriyorsun içinden. Çok üşüyorum birkaç zamandır. Uyuyayım.